Όταν για κοινωνικούς, προσωπικούς ή ιατρικούς λόγους δεν είναι επιθυμητή μια εγκυμοσύνη τότε η γυναίκα έχει από το Νόμο το δικαίωμα να προχωρήσει, κατόπιν επιθυμίας και συγκατάθεσης της, σε διακοπή της κύησης (έκτρωση). Η διαδικασία της έκτρωσης γίνεται πριν το έμβρυο γίνει βιώσιμο. Για κοινωνικούς λόγους η διακοπή επιτρέπεται μέχρι την 12η εβδομάδα κύησης (1ο τρίμηνο). Για θεραπευτικούς λόγους επιτρέπεται μέχρι την 24η εβδομάδα κύησης (τέλος 2ου τριμήνου).
Μέθοδοι Έκτρωσης
- Η συχνότερη μέθοδος για την τεχνητή έκτρωση του πρώτου τριμήνου, είναι η επεμβατική διακοπή, με διαστολή του τραχηλικού στομίου και απόξεση ή αναρρόφηση του περιεχομένου της μήτρας.
Υπάρχουν και φαρμακευτικοί τρόποι κυρίως για τη διακοπή κύησης 2ου τριμήνου.
Γενικότερα, οι εκτρώσεις έχουν ποσοστό αποτυχίας 5% με κυριότερες παρενέργειες τη ναυτία-έμετοι, κωλικούς εντέρου και αιμορραγία.
Οι κυριότερες επιπλοκές της επεμβατικής διακοπής, που μπορεί να εμφανιστούν τόσο άμεσα όσο και μελλοντικά είναι: η αιμορραγία, η διάτρηση της μήτρας, η λοίμωξη, η δημιουργία συμφύσεων του ενδομητρίου, η ανεπάρκεια του τραχηλικού στομίου και η απόφραξη των σαλπίγγων. Για το λόγο αυτό η διαδικασία της έκτρωσης πρέπει να γίνεται από έμπειρο γυναικολόγο πάνω σε τέτοια θέματα. Με την κατάλληλη προσοχή και τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλείας, μπορούμε να αποφύγουμε τις επιπλοκές και να διακόψουμε την εγκυμοσύνη χωρίς να υπάρχει κίνδυνος για τη μελλοντική γονιμότητα της γυναίκας.